یار ما

ساده اما پر هیاهو

ازدحامی از پس او

خط سرخش شاهد آن

راستیّ گفته ی او

او کسی جز اسمان نیست

از فتن ها در امان نیست

گفته بودم برنگردی

زانکه تو مملو دردی

آفتابا کی درآیی

طاق ظلمت درگشائی

سقف عالم تیره گون شد

قلب آدم پر ز خون شد

ظلم ظالم مستدام و

جور حاکم  زهر کام

عالم و آدم پریشان

پس کی آید یار ایشان

او چراغ آخرین است

منبع نور زمین است

اوست مهدی اوست مولا

اوست با دستان زیبا رو به بالا

یا رب او را کی رسانی

بهر یاری دل ما

پوریا