شهادت و امامت

شـد کشته امام عسگری، وا ویـــلا

در غـربت و حبس آن دغی، ســـامـَرّا

انـــدوه تو جان فزاست، عالــَــم گیرد

بـــر خالق مـن رواست، جانــــم گیرد

دلـــــگرم ِ ولایــــت ِ ولـــیِّ عــــــصرم

او صــــاحب قــصر و من، صبــیّ قصرم

صـــد شکر که مــن، مُرید او گــــردیدم

او مشـــــــتری و، خــــرید او گــــــردیدم

جــــــانم نبــــوَد، قـــــابل ِ بر قـــــربانی

گــردیده در این حصـــــر ِ زمین، زنـدانی

مــــــن ذرّه بُــــدم، که پر بهـــــا گردیدم

شـــرمنده شـــدم، ز او جــــدا گــردیدم

ای رب برســــان، تو مهـــدی موعـــودت

امّـــید جهان، مُشـک و گــل عنبر، عُودت

مــــا را ز غـــم و ماتم دنیـــــــا بــرَهــان

آن منــجی دل، به حـقّ زهـــــرا بـرسان

آغـــــاز امامتــــــش، مبــــــارک باشــــد

با حـــــــمد و عبـــــادتش، تبــارک باشد

تبــــــریک دگــــر به شیعـــــیانش بـــادا

خشــــنودی جمـــــله پیــــــروانش بــادا

اکنـــــون که شـــده، عید ولایت بر مــــا

بر جمـــــله ی شیعــــیان عنایت فرمــــا

هاشم مالکی

30/10/1391

انتخاب آزاد

در انتخـــــاب أصلـــــــح، باید کنیم دقّـــت

زیرا کــــه صالحین را، قلبیست پر ز رقّــت

بی تهـــــمت و تبانی، باید قدم گـــــذاریم

بر روی برگـــــه ی رأی ، رنگ قلم گـذاریم

با انتخــــــــاب بهتــــر، یاری کنیم رهــــــبر

آمـــــال آن ولـــــی را، از بــر کنیم، از بـــــر

بایـــد نمـــــود خدمت، در راه دین و مـــلت

از مـــــا به دور باشــــد، ماندن اسیر ذلّـت

مــــــا پیرو امامیــــم، در اعتقاد و مذهــــب

شــکی بخود نداریم، این است اصل مکتب

هــــرگز نبوده ایــــران، یک انتخاب بـــــسته

کـــازاد گردد اکنون، از دست حزب و دسـته

گــــویند جمـــــــع نــــادان، باید کـــــنید آزاد

از دســــت عـــده ای خاص، باید زنید فـــریاد

آنکس که خود بدینسان، گشته رئیس مردم

اکنــــون زند کنایه، نیــــشش چو نیش کژدم

مــــــا تابع ولــــــیّ و، در خطّ رهبر هستــــیم

از پــــیروی دشمن، چـــندی بود که رستـــیم

با رأی قـــــاطع ما، دشــمن شود هـــــراسان

گــــــوید شده تقـــلّب، قــــزوین یا خــــراسان

مــــا اعتــــــماد داریم، بر خـــــــادمین مـــــلت

هـــــرگز نمی پذیریم، خواری و ننگ و خــــفّت

شـــو دور از بر ما، ای دشـــــمن بد انـــدیش

ما خــــیر خود بدانیم، بهتر ز دشمن خــویش

هاشم مالکی

26/10/91

با رهبری

با مدعی بگوئید، حرف از ولی مزن تو

این حرف بر تو ناید، حرف دگر بزن تــو

بـــر کودکان نشاید، گفتــــار در ولایـت

بایـــد رونــــد بازی، یا خواندن حــکایت

گـــر پیـــرو امامی، باید تو خد بدانـــی

با پیـــروی ز رهبر، در خط حق بمــانی

در حـفظ کشور خود، باید کنیم ایثــــار

با جان و با دل خود، گردیم همــدل یار

گوئیـــــم بر ولایت، از تو بما اشــــارت

تـــو نایب الامامی، از ما بود اطاعــــت

امـــروز تو امیری، بر مسلمین عالــــم

حـــرف تو حکم باشد، از ابتدا به خـاتم

خواهیــم از خداوند، عمرت طویل گردد

هــم دشمن ولایت، خوار و ذلیـل گردد

در این زمان غیبت، حُکمت دلیل باشد

همـــراهی ولایت، اصل اصیــــل باشد

یا رب بحــق زهرا، بر ما رسان ولی را

فرزند عســـکریّ و  ذخیره ی نبــی را

هاشم مالکی

20/10/91

رضای راضی

راضـی به رضا گشته ای و عازم دیدار

فانیِّ خــــدا گشته ای و عاشق دلدار

با آن که جهان نزد شما بحر عمیق است

غم های زمان، نزد شما موم رقیق است

مــأمون دغــل باز، تـــرا کُشته به غـــربت

مـــلعون ستم کار، فـنا گشته به نِکــــبت

امــــروز بود مشهد تو، قــــبله ی آمـــــال

گــــــور سیه قاتل تو، پَست و لگد مــــال

ای کـــــاش کنی پاک مرا، وقت زیــــــارت

یـــــا موقــع مــــردن بنمائی، تو عنــــایت

از بُــــعد طریق و فِـــــــتَن، آخــــر دنـــــــیا

ســخت است مــرا دیدن تو، در غم و تنها

مــــا را به شما هست ارادت، گل زهــــرا

الــطاف شـــما هست بما، در همه غم ها

ای آن که جهان دست شما هست محقّر

هرگز نسِزَد شیعه شود  ز غـــــم مــــکدّر

بگــشای گِـــره ز کـار ما شاه خـــــراسان

مگــــذار مـــرا بین غُصَص مات و هـــراسان

گــــویند به مـــشهد، تو غریب الغــــریائی

مـــهدیست غــــریب و تو کــریم الکرامائی

دهه ی آخر صفر

هاشم مالکی

16/10/91

در کنار بستر

آه از آن درد کــــه داری و غــمت پنـــــهان است

خواهـــــرت بهر مــــداوای تو بس حیـــران است

سبــــط اکبر شده مســـــــموم و نباشد چـــاره

قفـــسِ تنگِ تنش جـــــلوه ای از زنــــدان است

بایـــــــــد آزاد کــــــــند خویشتن از بند گــــــران

مـــرگِ از غـــــم به از آن دامگه رنــــــدان است

سبـــــط اصغر به برَش گریـــــه کند با خــــواهر

دشمنش گوشه ی دیگر به غمش خندان است

گـــویــــد آن سبط نبی گریــــــه مکن در برِ مـــن

عـــــرش و فرش از غم تو روز دهم گریان است

ســـرِ مـــــن هست به دامــــان برادر، جانـــــم

ســـرت آنــــروز  بخاکِ غمِ طف قــــــربان است

تـــنِ مــــن سالم و در خانه ی خود می باشم

تــن پر زخـــــم تو آنــــروز بخون غلــــطان است

خواهـــــــرا صبر کن این غُـــــصّه تمامــــی دارد

حسنت، غــصّه ات امشب به پدر مهمان است

در آستانه 28 صفر

هاشم مالکی

11/10/91

دیدار دلدار

اربعـــــین روز ملاقات دو اخـــــــــــتر باشد

زائـــــــرش قاصدی از جانب مــــــادر باشد

در کــــــــجا رسم بر این منـــــــــوال است

همـــره قافله ای جعبه ای از ســــر باشد؟

اولــــین پرسش مولا ز اسیـــران این است

تـــا به کی غـــــصه ی بابا غم دختر باشد؟

خــواهرش بر سر خود می زند و مـی گوید

دخـــــترت مانـد در آنجا که گل اخــتر باشد

بـــــهر آن مـــــــردم بی بهره ز اولاد نبـــی

دختـــــرت فاطـــمه ی ثانی و کـــوثر باشد

جای غــــــــم نیست در ایــــنجا بـــــــر من

ســــــر بابا به خرابــــه غـــــم دختر باشد؟

ظــــــالما صــــبر کن این طـــــفل یتیــــــم

خواهشش أب بود و دست شما سر باشد

مـــژده بر دخـــتر بیـــچاره ی او مـــی دادند

داخـــــل طشت مـــــراد توی دختــــر باشـد

تـــــا سر نــــــــاز پدر دید همان دم گفـــــتا

از کــــی این گونه ملاقات به دختر بـــاشد؟

انــــدکی با پدرش حـــرف زد آن دُر دانــــــه

ســـــر کناری و کـــــنارش تن دخـــتر باشد

در آستانه اربعین حسینی

 هاشم مالکی

11/10/91

حسین تنها

گویــند حســـین بی پــــسر می گردد
شــــهزاده ی او دور پـــــــدر می گردد
ای جــــن و ملک مــــدد به او می باید
همــــنام علی شکسته سر می گردد
آن طـــفل رضــیع و کودک شش ماهه
مشـــتاق به آن تیرِ سه سر می گردد
عــــبدالَه و قــــاسم آن یتیمان حسن
چون ساقه گل شاخه ی تر می گردد
عــــــــباسِ علـــمدار و برادرهــــــایش
قــربانی اربــــاب و قــــــــمر می گردد
از جـــمع بنی هاشم و اصحاب غـــیور
هر یک به مصاف عشق سر می گردد

هاشم مالکی

30/9/91