شعر تاتی 3

فرفه یو سرما استونیه

Farfa yo sarma astoonia

(داستان برف و سرما)

ای روز که خیلی یخ بف

I rooza khaili yakh bef

(یک روز که خیلی سرد بود)

فرفه یو سوز، شرَح بف

Farfa yo sooz sharah bef

(برف و سوز سرما بود)

همسونمون خداش وا

Hamsonamon khodash va

(همسایه مان به خدا گفت)

چندَ یخه ام هوا

Chanda yakhe em hava

(چقدر این هوا سرد است؟)

اما جی پیلگی مون

Am ji pillagimon

( ما با این بزرگیمان)

جی سردی کو مترسون

Ji sardi ko metarson

(از این سرما می ترسیم)

اینا اگر گرما بی

Ina agar garma bi

(اگر کمی هوا گرم شود)

دست و پامون نرما بی

Dasto pamoon narma bi

(دست و پایمان نرم شود)

هی خوشدنش مواشه

Hay khoshtanesh mevasha

(هی به خودش می گفت)

مشدی حسن کواشه

Mashdi hasan koasha

(مشهدی حسن کجائی؟)

اشته چی ربطی دره

Eshta che rabti dare

(به تو چی ربطی دارد)

باین و بیَن مکره

Baino bian mekaer

(که آن طور و این طور می کند)

خودش مگوشه یخ بی

Khodesh megavsha yakh bi

(خودش می خواهد سرد باشد)

چمن خیال ُ تخ بی

Chemen khialo takh bi

(خیال ما هم راحت باشد)

هر چی کری صلاحه

Har chi kari salahe

(هر کار بکند صلاح است)

گپ نزنون براهه

Gap nezanoon berahe

(اگر حرف نزنیم بهتر است)

ایندی بزون بِرارم

Indi bezoon berarem

(این را بدان برادر)

اشته کو از مِزارم

Eshta ko az mezarem

(من از تو نالانم)

هشکی خدا نشناسی

Hoshki khoda neshnasi

(هیچ کس خدا را نشناسد)

تا خوشدنش بشناسی

Ta khoshtanesh beshnasi

(تا اینکه خود را بشناسد)

توبه که یو پس بگی

Tavba ka yo pas begi

(توبه کن و حرفت را پس بگیر)

زشتَ کاری دستو گی

Zeshta kari dasto gi

(از این کار زشتت دست بردار)  [1]

7/11/87