صبر خدا

عجب صبری است مر او را

به تشویقش بگو هورا

که گر من جای او بودم

خلایق جمله می سودم

ز شر و فتنه عالم

که بر می گردد از آدم

فتن از ریشه می کنم

چهی در بیشه می کندم

بنی آدم در آسایش

نمایم چهره آرایش

یکایک ظلم و افسانه

زدایم من از این خانه

خدا را بنده می باید

هر او را شرم و غم شاید

الهی بر حق خوبان

مرا کن جزو محبوبان

مکن از درگهت دورم

که من در تارکی کورم

شباهنگام د رصحرا

مکن این بنده را تنها

مرا طوق گدائی ده

بمن از آنچه خواهی ده

پوریا

20/8/86