پند نِِیکو

14 بیت  شعرعربی به نیت چهارده معصوم(ع)

أهدی هذَا الشّعر إلی رَسولِِِ الله(صلی الله علیه وآله) و الأئمةِ المعصومینَ (علیهم السلام) مِن وُلدِه والعُلماءِ و الشُُّهداء، سیما إمامِنا الخُمینی(ره) و مَراجِعِ العِظام، سِیما حَضرتُ آ یةِ الله العُظمی السّید مُحمّد الفاضِلِ اللّنکرانی(ره) و وَابنُهُ الفاضِِل، اُستاذی الکَریم، السّید مُحمّد جَوادَ الفاضِلِ اللّنکرانی(حفظه الله) الذی بشّرَنی بِهذا وَ اَعانَنی عَلی شِعری وَ سَائرِ أساتِذَتی، هذا أوّلُ شِعرٍ أنشَدتُ فِی حُبِّ آلِ مُحمّدٍ  بکلماتِهم و القرآنِ العظیم (1)، بلِسانٍ عَربی مُبینٍ(2).

المَوعِظةُ الحَسَنَة (3)

پند نیکو

فَإن فَعَلتَ ما بِهِ العلامَة              فَالنّدمُ حَقٌّ لَکَ وَالمَلامَة (4)

«اگر کاری که علامت ممنوع دارد، انجام دادی پش یمانی و ملامت حق توست»

الظّلمُ وَ العِجلَة خُلقُ الإنسان(5)                  فی التّرکِ عَن مَفاسِدٍ سَلامَة(6)

« ستم و عجله از خلقیات انسان است، در ترک از مفاسد سلامت شماست»

لا تَقربُوا الصّلوةَ فی الکُسالی(7)   هذا وَ إن صَعبٌ وَ لکِن هَامَة(8)

«در حالیکه کسالت دارید نماز نخوانید، ا ین کار هر چند سخت است و لکن بهتر است»

الفَضلُ فی الصّلوةِ بِالجَماعَة(9)                  وَ لکِن إن کانَ مَعَ الإمامَة(10)

«فضل در نماز به جماعت است، و لکن اگر آن نماز با اعتقاد امامت باشد»

إنَّ کِتابَ اللهِ حَقّ(11) و لکن                        اللهُ  یهدی مَن لَهُ الإمامَة (12)

«همانا کتاب خدا قرآن حق است، لکن خداوند کسی را که معتقد امامت هست هدا یت می کند»

للهِ أسماءٌ حَسَن(13) وَ ما هُنّ              هَلِ النّبی وَابنائُهُ العِظامَة(14)

«خداوند اسمها ی ز یبائی دارد، آنها کدامند؟ آیا پیامبر و فرزندان بزرگوارش نیستند؟»

وَ جالِسِ العالِمِ وَ اهلِ تَقوی(15)       یز یدُ فی عِلمِکَ لا نَدامَة(16)

«با علما و اهل تقوا همنشین باش، چرا که بر علمت می افزا یند و پشیمانی ندارد»

عَلامَةُ الدینِ بِصِدقِ الحَدیث                 وَفاءُ عَهدٍ مَعَ رَحمِ العامَة(17)

«نشانه دین راست گوئی ، وفای به عهد، همراه با رحم بر عموم مردم (ضعیفان) است»

قَد کانَ فی رسُولِ حقٍّ اُسوَة(18)                      کانَ سِراجُ المُؤمِنینَ العامَة(19)

«به تحقیق در رسول خدا الگویی هست، او چراغ هدایت برای عامه مردم است»

وَ  ینبَغی لِلمُؤمِنینَ الطاعَة(20)                عَنِ النّبی وَ عَن عَلّی لاَ العامَة(21)

«و سزاوار است برای مؤمنین پیرو ی کردن، از پیامبر و علی، نه عامه مردم »

النّاسُ مَشغولٌ بِدُنیا (22) وَ هل               کانَ لکَ الشّغلُ بِهِ القیامَة (23)

«مردم مشغول امور دن یا یند، و آ یا برا ی تو مشغول یت ی به آخرت است؟»

کُونُوا لَنا زیناً وَ لا تکونوا                      شیناً بِلا فَضلٍ و لا کَرامَة (24)

«زینت برا ی ما باشید و ننگ نباشید، بدون فضل و کرامت»

إن شَکّ فی فِعلِ أخیکَ مُؤمِن     الأصلُ فی فِعالِهِ السّلامَة(25)

«اگر در کار برادر مؤمنت شک کردی، اصل در کارهای او سلامت و صحت است»

العِلمُ والتّقوی جَناحُ الطّالِب(26)                  هل کَانَ فَضلُ العالِمِ العَمامَة

«علم و تقوا دو بال برای طالب علم است، آیا فضل عالم به عمامه است؟»

اثر الحقیر الفقیر: هاشم المالکی القزو ینی الخیارجی(27)

پی نوشت:

(1) سوره حجر / 87   (2) سوره شعراء/195 (3) سوره نحل/125 (4) بحارالأنوار/74/ 212    باب وصیة أمیرالمؤمنین إلى الحسن (5) سوره نساء/28 و سوره انبیاء 37 (6) مستدرک‏الوسائل/17/42/ باب تحریم العصیر إذا أخذ مطبوخا (7) سوره نساء /142   (8) سوره بقره/45 (9) سوره بقره/43 (10) الکافی/2/18 / باب دعائم الإسلام (11) تهذیب‏الأحکام /9/174/ باب الوصیة و وجوبها (12) سوره رعد/7 (13) سوره اعراف/180و طه/8 و اسراء/ 110 و...(14) بحارالأنوار/25/4/ باب بدو أرواحهم و أنوارهم (15) مستدرک‏الوسائل/8/328/ باب استحباب صحبة خیار الناس (16) بحارالأنوار/ 1/198/ باب سؤال العالم و تذاکره (17) الکافی/ 2/ 669/ باب حسن الصحابة و حق الصاحب (18) سوره احزاب/21 (19) بحارالأنوار/36/217/ باب نصوص الله علیهم من خبر (20) سوره نساء /59 (21) سوره مائده/55 (22) الکافی/ 5 /312/ باب النوادر (23) بحارالأنوار/70/131/ باب حب الدنیا و ذمها (24) وسائل‏الشیعة/12/ 8/ باب وجوب عشرة الناس حتى العامة (25) المقنعة /710 (26) من‏لایحضره‏الفقیه/4/402/ و من ألفاظ رسول الله (27) وبلاگ بوی سیب:   HTTP://PURYA.PARSIBLOG.IR