سپیده

شب رفت و سپیده شد نمایان              از مشرق شهر و غرب ایران

از بس که در انتظار بودیم                   بگذشت به ما چو ماه میزان

آنگه که صدای او شنیدیم                             رفتیم به سوی او چو پیران

با آمدنش سرور و شادی                             شد شعله ور از شهر شهیدان

او گفت که ای مردم ایران                   من خادمِ بر شما دلیران

تغییر دهم حکومتش را                      تعدیل کنم به نفع شیران

بیرون بکنم ظلم و ستم را                   مشتی بزنم دهان سیران

چندی نگذشت زان زمان را                 تا جلوه نمود عدل ومیزان

خورشید قیام شد نمایان                     عالم به فروغ اوست نیران

در بیست و دو بهمن آن سال              پیروز شدند آن دلیران

زان پس سر هر سال به شادی              مجموع سرور گردد ایران

مالک به تو اینگونه بگویم                             هرگز نشوی جدا ز میران

21/11/86

پوریا