بدن برادر

تا پرده ی غم ز پیش چشمم نرود

رخـــسار نکوی تو ز قلـــــــبم نرود

خـورشـــــید بــتاب بر رخ زیـبــایش

تا چـــهره ی او ز فکر و ذهـنم نرود

یا رب من و این دشت بلا، تنهایی؟

این روح جدا از تن و جسمــم نـرود

ای ســبط نبی جای تو اینجا نــبوَد

گــــر من بروم لیک، که روحـم نـرود

آیا به خطورم نم این خــــاطره آمــد

زینب به کنار بدنت آید و حُزنم نرود؟

یـــــا رب بنما قبولِ کم از مـــــــنِ زار

این هدیه ی کم ز فکر و ذهـــنم نرود

هاشم مالکی

24/9/91