خدای من

حکـــایت شـده عارفــی با صــــفا

سرش زیر و آهسته گفت ای خدا

مـــــنِ ناتـــــوان را تــــوان داده ای

به خشکیده چوبی تو جان داده ای

چگـــونه تو را شــــکر گویم چنـــین

که تســخیر من شد زمـــان و زمین

به ســردی و گرمــی عدالت کنــی

به تلــخی، حَـلاوت عنــــایت کنـــی

بود مــــهر تو بیــــش از مـــام ِمـــن

و قهــــرت بود نیـــش در کـــام مــن

کریمـــــی و ستـــــّاری و مهــــربان

عظــــــیمی و غفّــــاری و جـــاودان

بود نعــــمتت بر مـــن اینک تمــــام

نمــــا لطفت اکنــــون بمن مسـتدام

تویـــی مستــــحق پرستـــــش و یاد

مــــرا بنـــدگی افتــــــخار از تــــو باد

تو رحمـــــانی و مــــالک و خالــــقی

ســــلام و شهــــیدی و بس رازقــی

عــــزیز و حکــــیم و بصـــیری بـه ما

علــــیم و خبــــیری ، تفـــضّل نـــما

غنــــیّ و حمـــید و سمــیع و رؤوف

به مخــــلوق عالم یکـــا یک عطــوف

غفـــور و ودود و مسبــــَّح توئـــــی

عفــــوّ و کـــتوم و مقـــدّس توئـــی

نبــــاشد کســــی کفــو او در جهان

مکـــــانی نبـــاشد، و نه در زمـــــان

نزائیــــده او را کســـی و ندارد وَلــد

بـــوَد ربّ واحــــــــد و ربّ احـــــــــد

بود فخــــر هاشـــم که او بنـده است

و خورشـــید بر بنـــده تابنــــده است

هاشم مالکی

17/11/1391

این هم لینک صدای من در دستگاه افشاری(اگر اشتباه نکنم)