اعیاد شعبانیه

هنــــگام ســــرور  شیــــعیان گردیده

شعـــبان مَهِ صاحبُ الـّـــزمان گردیده

در سوّم این ماه پر از جشن و سرور

میـــــلاد شهــــید شاهــــدان گردیده

زان پس به عــلی داد خدا حیدر ثانی

امّـــــید دلِ شــــــیر زنــــــــان گردیده

در پنــــجم شعـــــبان معـــــــظّم یاران

میــــــــلاد امــــــــام عابـــــدان گردیده

در نیــــــــمه ی این مــــــاه ولایت پرور

میـــــــلاد امـــــــید شیـــــعیان گردیده

یــــــا رب برســـــــان ولی حق را بر ما

وقـــــت فرجــــــش ز ما نــــهان گردیده

هاشم مالکی

22/3/92

دلبر پسندیده 

افســـــوس که دلبر پســـــندیده برفت

اینـــــگونه مرا چو دید، رنجـــــیده برفت

بایــــد بکنم خویشتــــــنم را اصـــــــلاح

افســــرده بُد آنـــگاه، که غمدیده برفت

ای کاش نمی رفت چنین با غم و اندوه

بسیار کَـــرَم کرد، وَ کـــم دیــــده بـرفت

دانـــی که چگـــونه رفت، از نزد مـن او؟

از روی نظـــر رفت، چه سنـــجیده برفت

آن دلبر خوش لحن، که محزون شده بود

از پیــــش من او رفت، نخـــــندیده بـرفت

هاشم مالکی

11/1/1392

بهار دلنشین

بهار دل نشین آمد، خوش آمد 

نگار گل نشین آمد، خوش آمد

گل و بلبل به همراه شــکوفه

به تزیین زمیJن آمد، خوش آمد

شود هر ساله نو گلهای بستان

به تدبیر مـــکین آمد، خوش آمد

دوباره می رســـد هنگام تغییر

گل و بلبل ببـــین آمد، خوش آمد

پس از خشــــکیدن برگ درختان

گل و سبزه چنین آمد، خوش آمد

تقلّب در زمــــین و در زمــان شد

تدبّر از امیــــن آمد، خــــوش آمد

چه خوش باشد تحوّل در دل من

که احسن با امین آمد، خوش آمد

کند سر ســــبز رُخسار زمین را

خدا در گل ببــــین آمد، خوش آمد

مگر فصــــل دگرگــــونی نگـــشته؟

چرا گشته، پس این آمد، خوش آمد

اگر ســــاقی مرا جام جمــــی داد

به لطفش از رهین آمد، خــوش آمد

کنون ایام عیـــد و فصـــل گــل شد

زمین را این چنین آمد، خـــوش آمد

طــــرَب، شـــادی، شِـــکَر، شُـکر

خــدا را آفـــــرین آمد، خـــوش آمد

شـــود آیــــا گـل یـــک دانـــــــه آید؟ 

بگویم هُش که هین آمد، خوش آمد؟

گــــر از هاشم ندائـــــی بر نخــــیزد

بگـــــو مولای دیـــــــن آمد، خوش آمد

هاشم مالکی [1]

قم مقدسه- 13/12/88

این شعر در 14بیت تقدیم به 14 معصوم(ع) در روز میلاد نبی مکرم اسلام و صادق آل محمد سروده شد[2]

[1] - منظور از آن گل، حضرت ولی عصر(عج) می باشد که با آمدنش زندگی بشریت بهار می شود

[2] - این شعر در وبلاگ روستای خیارج نیز می باشد:  www.khiaraj.parsiblog.ir

صلوات بر پیامبر(ص)

صلّی الله علی محمد، صلّی الله علی النّبی

و عــلی عتــــرة أحـــمد ، و عــلی آل النبی

نحـــن من شیـــعة أحمد، و من أتبـــاع علی

نذهــــب خــیرَ طــــریق ٍو هــــو أمـــرُ نبـــی

کلّـــنا فی إنتـــظار، عـــن ظهــــور ٍمهــــدوی

 کـــان من أولاد أحـــمد، خُلــقه خُــلقُ النبی

یبســط العدلَ علـــی الأرض، بعــــدل ٍعلــوی 

یهـــدم الظّـــلم مــــن الارض، بأمـــر ٍنبــــوی

نتمــــــنّی مـــن إلــــــه، و هـــو ربّ النـــــبی

  درک مـــــولی العالمـــــین، إبن أبنــــاء النبی

صلّی الله علی محمد، صلّی الله علی النّبی

و عــلی عتــــرة أحـــمد ، و عــلی آل النبی[1]

هاشم مالکی

18/11/1391

میلاد صادق

آمـد به جهان، فـــخر زمان، جعفر صــادق

شد شیعه در آن، تازه دگرباره چو سابق

دادنــد ملایک، به پــــدر، مژده ی دیــدار

رفتـــند یکایک، به طــــواف ِ گل بی خـار

مسـرور بشد، باب گـرامش چـو بدیدش

پـــر نور بشد، چشم امـامش، ز نویدش

مـــا هم به همین منـاسبت دلشادیــــم

در شـــادیِ آلِ بیـــــتِ احــــمد شادیـــم

باشــد که بگیریم چنین جشن به میــلاد

بعـد از فرَج و قلــع و قَم ِ ریشه ی بیــداد

بیـــرون برود غُــصه ی عالم به وجـــودش

افـــــزون بشود شــــادی آدم ز وجـــودش

شش بیت برای امام ششم

هاشم مالکی

9/11/1391

میلاد خاتم رسل

میــلاد رسول خاتم و محمود است

ایــن عید به پیروان او مسعود است

شــد هفــته ی وحدت و سرور امّت

هنــگامه ی صحبت و نزول رحـــمت

گــردید خـراب، کاخ کســـری آن روز

خشــکید، بُحیر ساوه یکـــجا آن روز

خـاموش شد آتشکده ی فُرس عجم

نابود شـد آن غمکده ی ظلم و ستم

طالع بشد از مشرق عالم، خورشید

ساطــع بشد از نور رســـالت، توحید

روحــی به روان آدمــی، داخل شـــد

دردی ز میـــان آدمـــی، زائـــل شــد

شــد رحمـــت حق بخــلق عالم نازل

 گـــردید خــــدا، به جمـــع آدم بــاذل

 باشد که بلطف حـق گرفتار شـــویم

مـــا لایق و مســـــتحقِّ دیدار شویم

آن یار کــــه ذرّیــــه ی خاتــــم باشد

یاریــــگر و منــــجیّ دو عــالم باشــد

هــم نام پیمبرست و هم سیره ی او

هم کنیه ی رهبرست و هم تیره ی او

روشــن شود عالم از وجودش، هر دَم

زائـــل شود از یُـــمن وجـــودش، دَردم

یــا رب بــــه محــــمّد و  علیّ و  زهـرا

تســـهیل کن امـــر فرجش را، بر مـــا

کــــن عیــــدی ما صبــح فــرَج، یا الله

او را بـــرسان بــــه حرمـــــت، ثار الله

ابـــلاغ نمـــــا ز ما بر ایــــشان تبریک

إرزاق نمـــــا رؤیت ایشــــان نـــزدیک

هاشم مالکی

4/11/1391

شهادت و امامت

شـد کشته امام عسگری، وا ویـــلا

در غـربت و حبس آن دغی، ســـامـَرّا

انـــدوه تو جان فزاست، عالــَــم گیرد

بـــر خالق مـن رواست، جانــــم گیرد

دلـــــگرم ِ ولایــــت ِ ولـــیِّ عــــــصرم

او صــــاحب قــصر و من، صبــیّ قصرم

صـــد شکر که مــن، مُرید او گــــردیدم

او مشـــــــتری و، خــــرید او گــــــردیدم

جــــــانم نبــــوَد، قـــــابل ِ بر قـــــربانی

گــردیده در این حصـــــر ِ زمین، زنـدانی

مــــــن ذرّه بُــــدم، که پر بهـــــا گردیدم

شـــرمنده شـــدم، ز او جــــدا گــردیدم

ای رب برســــان، تو مهـــدی موعـــودت

امّـــید جهان، مُشـک و گــل عنبر، عُودت

مــــا را ز غـــم و ماتم دنیـــــــا بــرَهــان

آن منــجی دل، به حـقّ زهـــــرا بـرسان

آغـــــاز امامتــــــش، مبــــــارک باشــــد

با حـــــــمد و عبـــــادتش، تبــارک باشد

تبــــــریک دگــــر به شیعـــــیانش بـــادا

خشــــنودی جمـــــله پیــــــروانش بــادا

اکنـــــون که شـــده، عید ولایت بر مــــا

بر جمـــــله ی شیعــــیان عنایت فرمــــا

هاشم مالکی

30/10/1391