سرود میلاد حضرت زهرا(س)

زهرا زهرا، زهرا زهرا

آمـــده دنیا، أم ابیــــــها

زوجه حیدر، بضعه طاها

أمّ ائــمه، کـــوثر قــــرآن

مادر زینب،  حضرت زهرا

زهرا زهرا، زهرا زهرا

شد میلادش، بهجتِ عالم

آمـــده زهـرا، دخــترِ خــاتم

مامش شاد و، بابش مسرور

او می بخــشد، بِه از حـاتم

زهرا زهرا، زهرا زهرا

او مادر است، بر شیعیان

هــر چه دارم، از آنِــشان

تقدیم حضـــرت می کنم

دنیـــا و مــا، فیــهایِ آن

زهرا زهرا، زهرا زهرا

أبــَـا الـــزّهرا، عیدیِ ما دِه

یک عیدیِ، مجمل و ساده

جــــام فَرَج، بر دســـتم نِه

مسـتم بنما، از می و باده

زهرا زهرا، زهرا زهرا

هاشم مالکی

8/2/1392

دست تو

کــــاش من گردم فـــــدایِ دســـت تو

خــــوردن ضربت، صــــــدایِ دســـت تو

بشکند دستی که دستت را شکـست

فرشــیان را دست، از عرشت گُسست

گشـــت عــالم با غــــروبت تیــــره روز

قلب مــا پر شــد از انـــدوه و زِ ســـوز

دخــــتر رحمت شـــد آنجا لاله گــــون

کـــاش می شد دشمن آنجا سرنـگون

عــرش مشــتاقت، مــلائک بیــــــشتر

گـــشت گریــــانت، پدر زان پیــــــشتر

عــــالــم و آدم عـــــــزادار تــــو شــــــد

خـــــاتم خـــــوبان خریــــــدار تو شـــــد

تا قیـــــامت داغ تــــو در قلب مـــــاست

مـــی نگـــردد قدِّ مــــن از داغ، راســــت

هســــت شاهـــــد آن خــــداوند حکـیم

شیعــــــیان را مــــژده دادم مــــــا تکـــیم

خـــوش بحــــال من شدم، همـــکیشتان

بر خــــودم بالــَـــم شــــدم، درویـــــشتان

مــــن نمی خواهــــم بهــــشتِ بی شما

هســت جنــّت، هر کــجا هســــتی شما

باشــــــــد آن روز قیــــــامت در ســـــــــرا

جـــــا دهی در بیـــــــن یارانـــــت مـــــــرا

هاشم مالکی

26/12/1391

شهادت و امامت

شـد کشته امام عسگری، وا ویـــلا

در غـربت و حبس آن دغی، ســـامـَرّا

انـــدوه تو جان فزاست، عالــَــم گیرد

بـــر خالق مـن رواست، جانــــم گیرد

دلـــــگرم ِ ولایــــت ِ ولـــیِّ عــــــصرم

او صــــاحب قــصر و من، صبــیّ قصرم

صـــد شکر که مــن، مُرید او گــــردیدم

او مشـــــــتری و، خــــرید او گــــــردیدم

جــــــانم نبــــوَد، قـــــابل ِ بر قـــــربانی

گــردیده در این حصـــــر ِ زمین، زنـدانی

مــــــن ذرّه بُــــدم، که پر بهـــــا گردیدم

شـــرمنده شـــدم، ز او جــــدا گــردیدم

ای رب برســــان، تو مهـــدی موعـــودت

امّـــید جهان، مُشـک و گــل عنبر، عُودت

مــــا را ز غـــم و ماتم دنیـــــــا بــرَهــان

آن منــجی دل، به حـقّ زهـــــرا بـرسان

آغـــــاز امامتــــــش، مبــــــارک باشــــد

با حـــــــمد و عبـــــادتش، تبــارک باشد

تبــــــریک دگــــر به شیعـــــیانش بـــادا

خشــــنودی جمـــــله پیــــــروانش بــادا

اکنـــــون که شـــده، عید ولایت بر مــــا

بر جمـــــله ی شیعــــیان عنایت فرمــــا

هاشم مالکی

30/10/1391

با رهبری

با مدعی بگوئید، حرف از ولی مزن تو

این حرف بر تو ناید، حرف دگر بزن تــو

بـــر کودکان نشاید، گفتــــار در ولایـت

بایـــد رونــــد بازی، یا خواندن حــکایت

گـــر پیـــرو امامی، باید تو خد بدانـــی

با پیـــروی ز رهبر، در خط حق بمــانی

در حـفظ کشور خود، باید کنیم ایثــــار

با جان و با دل خود، گردیم همــدل یار

گوئیـــــم بر ولایت، از تو بما اشــــارت

تـــو نایب الامامی، از ما بود اطاعــــت

امـــروز تو امیری، بر مسلمین عالــــم

حـــرف تو حکم باشد، از ابتدا به خـاتم

خواهیــم از خداوند، عمرت طویل گردد

هــم دشمن ولایت، خوار و ذلیـل گردد

در این زمان غیبت، حُکمت دلیل باشد

همـــراهی ولایت، اصل اصیــــل باشد

یا رب بحــق زهرا، بر ما رسان ولی را

فرزند عســـکریّ و  ذخیره ی نبــی را

هاشم مالکی

20/10/91

رضای راضی

راضـی به رضا گشته ای و عازم دیدار

فانیِّ خــــدا گشته ای و عاشق دلدار

با آن که جهان نزد شما بحر عمیق است

غم های زمان، نزد شما موم رقیق است

مــأمون دغــل باز، تـــرا کُشته به غـــربت

مـــلعون ستم کار، فـنا گشته به نِکــــبت

امــــروز بود مشهد تو، قــــبله ی آمـــــال

گــــــور سیه قاتل تو، پَست و لگد مــــال

ای کـــــاش کنی پاک مرا، وقت زیــــــارت

یـــــا موقــع مــــردن بنمائی، تو عنــــایت

از بُــــعد طریق و فِـــــــتَن، آخــــر دنـــــــیا

ســخت است مــرا دیدن تو، در غم و تنها

مــــا را به شما هست ارادت، گل زهــــرا

الــطاف شـــما هست بما، در همه غم ها

ای آن که جهان دست شما هست محقّر

هرگز نسِزَد شیعه شود  ز غـــــم مــــکدّر

بگــشای گِـــره ز کـار ما شاه خـــــراسان

مگــــذار مـــرا بین غُصَص مات و هـــراسان

گــــویند به مـــشهد، تو غریب الغــــریائی

مـــهدیست غــــریب و تو کــریم الکرامائی

دهه ی آخر صفر

هاشم مالکی

16/10/91

غم علی(ع)

اول کــــه تو را دیدم، رنجیدم و فهمــیدم

داغ و غـــــم تنهائی، در یــــار اثــــر دارد

از سلطه غم بر دل، این مسئله پرسیدم

آیـــا دل غم دیده، از غـــصه حـــــذر دارد؟

زهـــــرا به علی گفتا، بعد از غــم پیغمبر

هــجران ز تو ای یارا، این گونـه ثـمر دارد

غم دیدن و رنجیدن، از دست بـنی فرقه

بـعــد از غم تنــهائی، بسیـــــار اثر دارد

مــی گریم و می نالم، از رنـج فلک یارا

امـــا به علی زهــرا،از هجر خــــبر دارد

هاشم مالکی

اسفند 1384