شب قدر ما

در لیــــله ی قـــدر بوی بـــاران آید

در خـــلوت او صــــدای یــــــاران آید

هر کس به زبان خویش حرفی دارد

امــــا نظــــر تو ســــــــوی زاران آید

از حــــق طلبــــیم عافــیت در دنیا

زیــــرا که نـِـــدا ز غم گــُـساران آید

بنــــمای رخ جــــنان خــود را بر ما

زان پـــس سوی تو بانــک نزاران آید

افســوس که تا روی جنان را بینیم

بانـــک جرسِ اجـــل ز فـــــاران آید

کن پـــــاک مرا ز بعد آن مــرگم دِه

آنـــگاه که صــــوت سوگـــواران آید

لطــــفی بنـــما و بگذر از این بنده

کــــن فرض که او ز سـربداران آید

هاشم مالکی

31/4/92

خدای من

حکـــایت شـده عارفــی با صــــفا

سرش زیر و آهسته گفت ای خدا

مـــــنِ ناتـــــوان را تــــوان داده ای

به خشکیده چوبی تو جان داده ای

چگـــونه تو را شــــکر گویم چنـــین

که تســخیر من شد زمـــان و زمین

به ســردی و گرمــی عدالت کنــی

به تلــخی، حَـلاوت عنــــایت کنـــی

بود مــــهر تو بیــــش از مـــام ِمـــن

و قهــــرت بود نیـــش در کـــام مــن

کریمـــــی و ستـــــّاری و مهــــربان

عظــــــیمی و غفّــــاری و جـــاودان

بود نعــــمتت بر مـــن اینک تمــــام

نمــــا لطفت اکنــــون بمن مسـتدام

تویـــی مستــــحق پرستـــــش و یاد

مــــرا بنـــدگی افتــــــخار از تــــو باد

تو رحمـــــانی و مــــالک و خالــــقی

ســــلام و شهــــیدی و بس رازقــی

عــــزیز و حکــــیم و بصـــیری بـه ما

علــــیم و خبــــیری ، تفـــضّل نـــما

غنــــیّ و حمـــید و سمــیع و رؤوف

به مخــــلوق عالم یکـــا یک عطــوف

غفـــور و ودود و مسبــــَّح توئـــــی

عفــــوّ و کـــتوم و مقـــدّس توئـــی

نبــــاشد کســــی کفــو او در جهان

مکـــــانی نبـــاشد، و نه در زمـــــان

نزائیــــده او را کســـی و ندارد وَلــد

بـــوَد ربّ واحــــــــد و ربّ احـــــــــد

بود فخــــر هاشـــم که او بنـده است

و خورشـــید بر بنـــده تابنــــده است

هاشم مالکی

17/11/1391

این هم لینک صدای من در دستگاه افشاری(اگر اشتباه نکنم)