شهادت امام علی(علیه السلام)

کشــتند عــلی را، همـــراه نبی را

معـنای شـب قدر، سردار و ولی را

مظــــلومِ بـــعالم،  مأنـوس بــخاتم

بخشـنده ی ظالم، آن عـبد صفی را

آن عــابد خالــص، وآن زُهـد مجسّم

آن طــالق مَــنسب، دنــیای دنـی را

کشـــتند پــس از او، اولادِ کِـــرامش

هـــم باقر و صادق ، هم نیز نـقی را

 ای فالــق الإصباح، وی خــالق جنّت

دِه بــاغ  جَنـــانت، دلـــدار عـــلی را

هاشم مالکی

92/5/6

شهادت و امامت

شـد کشته امام عسگری، وا ویـــلا

در غـربت و حبس آن دغی، ســـامـَرّا

انـــدوه تو جان فزاست، عالــَــم گیرد

بـــر خالق مـن رواست، جانــــم گیرد

دلـــــگرم ِ ولایــــت ِ ولـــیِّ عــــــصرم

او صــــاحب قــصر و من، صبــیّ قصرم

صـــد شکر که مــن، مُرید او گــــردیدم

او مشـــــــتری و، خــــرید او گــــــردیدم

جــــــانم نبــــوَد، قـــــابل ِ بر قـــــربانی

گــردیده در این حصـــــر ِ زمین، زنـدانی

مــــــن ذرّه بُــــدم، که پر بهـــــا گردیدم

شـــرمنده شـــدم، ز او جــــدا گــردیدم

ای رب برســــان، تو مهـــدی موعـــودت

امّـــید جهان، مُشـک و گــل عنبر، عُودت

مــــا را ز غـــم و ماتم دنیـــــــا بــرَهــان

آن منــجی دل، به حـقّ زهـــــرا بـرسان

آغـــــاز امامتــــــش، مبــــــارک باشــــد

با حـــــــمد و عبـــــادتش، تبــارک باشد

تبــــــریک دگــــر به شیعـــــیانش بـــادا

خشــــنودی جمـــــله پیــــــروانش بــادا

اکنـــــون که شـــده، عید ولایت بر مــــا

بر جمـــــله ی شیعــــیان عنایت فرمــــا

هاشم مالکی

30/10/1391

رضای راضی

راضـی به رضا گشته ای و عازم دیدار

فانیِّ خــــدا گشته ای و عاشق دلدار

با آن که جهان نزد شما بحر عمیق است

غم های زمان، نزد شما موم رقیق است

مــأمون دغــل باز، تـــرا کُشته به غـــربت

مـــلعون ستم کار، فـنا گشته به نِکــــبت

امــــروز بود مشهد تو، قــــبله ی آمـــــال

گــــــور سیه قاتل تو، پَست و لگد مــــال

ای کـــــاش کنی پاک مرا، وقت زیــــــارت

یـــــا موقــع مــــردن بنمائی، تو عنــــایت

از بُــــعد طریق و فِـــــــتَن، آخــــر دنـــــــیا

ســخت است مــرا دیدن تو، در غم و تنها

مــــا را به شما هست ارادت، گل زهــــرا

الــطاف شـــما هست بما، در همه غم ها

ای آن که جهان دست شما هست محقّر

هرگز نسِزَد شیعه شود  ز غـــــم مــــکدّر

بگــشای گِـــره ز کـار ما شاه خـــــراسان

مگــــذار مـــرا بین غُصَص مات و هـــراسان

گــــویند به مـــشهد، تو غریب الغــــریائی

مـــهدیست غــــریب و تو کــریم الکرامائی

دهه ی آخر صفر

هاشم مالکی

16/10/91

در کنار بستر

آه از آن درد کــــه داری و غــمت پنـــــهان است

خواهـــــرت بهر مــــداوای تو بس حیـــران است

سبــــط اکبر شده مســـــــموم و نباشد چـــاره

قفـــسِ تنگِ تنش جـــــلوه ای از زنــــدان است

بایـــــــــد آزاد کــــــــند خویشتن از بند گــــــران

مـــرگِ از غـــــم به از آن دامگه رنــــــدان است

سبـــــط اصغر به برَش گریـــــه کند با خــــواهر

دشمنش گوشه ی دیگر به غمش خندان است

گـــویــــد آن سبط نبی گریــــــه مکن در برِ مـــن

عـــــرش و فرش از غم تو روز دهم گریان است

ســـرِ مـــــن هست به دامــــان برادر، جانـــــم

ســـرت آنــــروز  بخاکِ غمِ طف قــــــربان است

تـــنِ مــــن سالم و در خانه ی خود می باشم

تــن پر زخـــــم تو آنــــروز بخون غلــــطان است

خواهـــــــرا صبر کن این غُـــــصّه تمامــــی دارد

حسنت، غــصّه ات امشب به پدر مهمان است

در آستانه 28 صفر

هاشم مالکی

11/10/91

شهادت با اسارت

شــهادت با اسارت گشته کامـل

رذالت را جــهالت گشته عـامــل

اگر گفتی که باشد قاتل عشق؟

حسین بن علی را کشته جاهل

خــــدا داند چِـــها بر زینب آمـــــد

عـــباداتِ عبادش گشته باطـــــل

پرســتیدن به پول و دار و درهــم

خیانت را به مهمان گشته شامل

چه چیزی باعث این کارشان شد

حــرام اندر شکمها گشته عامــل

بمحشر عذر خواهم می شود او

حبـیبی بر حبیبش گشته واصــل

تـو ای مولای خوابان یک نظر کن

همـی عبد تو از تو گشته غافـل

گـناهانم بوَد بیش از حد و حـصر

خـــدا بر بندگانش گشته بــــاذل

 اگــر امروز هم کرب و بـــلا است

بسی هاشم بدانجا گشته مایل

26/9/91

هاشم مالکی