خدای من

حکـــایت شـده عارفــی با صــــفا

سرش زیر و آهسته گفت ای خدا

مـــــنِ ناتـــــوان را تــــوان داده ای

به خشکیده چوبی تو جان داده ای

چگـــونه تو را شــــکر گویم چنـــین

که تســخیر من شد زمـــان و زمین

به ســردی و گرمــی عدالت کنــی

به تلــخی، حَـلاوت عنــــایت کنـــی

بود مــــهر تو بیــــش از مـــام ِمـــن

و قهــــرت بود نیـــش در کـــام مــن

کریمـــــی و ستـــــّاری و مهــــربان

عظــــــیمی و غفّــــاری و جـــاودان

بود نعــــمتت بر مـــن اینک تمــــام

نمــــا لطفت اکنــــون بمن مسـتدام

تویـــی مستــــحق پرستـــــش و یاد

مــــرا بنـــدگی افتــــــخار از تــــو باد

تو رحمـــــانی و مــــالک و خالــــقی

ســــلام و شهــــیدی و بس رازقــی

عــــزیز و حکــــیم و بصـــیری بـه ما

علــــیم و خبــــیری ، تفـــضّل نـــما

غنــــیّ و حمـــید و سمــیع و رؤوف

به مخــــلوق عالم یکـــا یک عطــوف

غفـــور و ودود و مسبــــَّح توئـــــی

عفــــوّ و کـــتوم و مقـــدّس توئـــی

نبــــاشد کســــی کفــو او در جهان

مکـــــانی نبـــاشد، و نه در زمـــــان

نزائیــــده او را کســـی و ندارد وَلــد

بـــوَد ربّ واحــــــــد و ربّ احـــــــــد

بود فخــــر هاشـــم که او بنـده است

و خورشـــید بر بنـــده تابنــــده است

هاشم مالکی

17/11/1391

این هم لینک صدای من در دستگاه افشاری(اگر اشتباه نکنم)

شانس

سِــــیه روی تیره رُخــــم ای عزیز

سِپه موی پیچیده غــــم، ای عزیز

مــــرا شرم احـــــــضارتان می بود

سِنَه سوی من کرده کم، ای عزیز

هاشم مالکی

28/1/75