شهادت و امامت

شـد کشته امام عسگری، وا ویـــلا

در غـربت و حبس آن دغی، ســـامـَرّا

انـــدوه تو جان فزاست، عالــَــم گیرد

بـــر خالق مـن رواست، جانــــم گیرد

دلـــــگرم ِ ولایــــت ِ ولـــیِّ عــــــصرم

او صــــاحب قــصر و من، صبــیّ قصرم

صـــد شکر که مــن، مُرید او گــــردیدم

او مشـــــــتری و، خــــرید او گــــــردیدم

جــــــانم نبــــوَد، قـــــابل ِ بر قـــــربانی

گــردیده در این حصـــــر ِ زمین، زنـدانی

مــــــن ذرّه بُــــدم، که پر بهـــــا گردیدم

شـــرمنده شـــدم، ز او جــــدا گــردیدم

ای رب برســــان، تو مهـــدی موعـــودت

امّـــید جهان، مُشـک و گــل عنبر، عُودت

مــــا را ز غـــم و ماتم دنیـــــــا بــرَهــان

آن منــجی دل، به حـقّ زهـــــرا بـرسان

آغـــــاز امامتــــــش، مبــــــارک باشــــد

با حـــــــمد و عبـــــادتش، تبــارک باشد

تبــــــریک دگــــر به شیعـــــیانش بـــادا

خشــــنودی جمـــــله پیــــــروانش بــادا

اکنـــــون که شـــده، عید ولایت بر مــــا

بر جمـــــله ی شیعــــیان عنایت فرمــــا

هاشم مالکی

30/10/1391