خدای  خوب من

نشسته جای حق پروردگارم

بحق داند چه من دارم، ندارم

خــدا دارم، ولیّ عــصر و رهــبر

خـــیالم راحـــت و کامــم بود تر

ندارم غـــصه و انـــــدوه بیــــجا

که با من خیر باشد جمله یکجا

گــرانیّ و مریـضــیّ و فقـــیری

اگر صــبرت نبـــاشد تو حـقیری

نِــما تدبیر عیـش و کن قنــاعت

رسـی آنگه مـقام حق، رضایت

خــدا هرگز نکــاهد رزق و روزی

تو سعیت را نما، بر اوست روزی

اگــر دولــت ندارد شــأن و تدبـیر

خودت اندیشه کن، امید از او گیر

چــه باکی گر گــرانی بیش گردد

تو را تدبــیر اَحسن خویـش گردد

توکـــل بر خـــــدا کن راه حق رو

دهندت رزق کافی، بنده اش شو

اگـــر هاشم بود در اوج حاجــــت

کنـــد شـــکر خدا در هر دو حالت

هاشم مالکی

1394/3/5

شعری برای نوروز

کاش ما را عِید نوروزی  نبود

کاش فقر و فاقه هر روزی نبود

آبرویم رفته در این روزگار

کاش چشم و گوشِ امروزی نبود

هیچ دانی ما چه دردی داشتیم؟

قهر و دعوا رزق و روزی داشتیم

بچه هامان رخت نو می خواستند

دستمان خالی، چه روزی داشتیم

جیبمان پر بود از باد و هوا

ناله و فریاد و سوزی داشتیم

شکر حق بگذشت آن سال نچسب

روز تلخ و سخت روزی داشتیم 

  
هاشم مالکی
6/12/93