مرمر معرفت

مرمر تام و تمام معرفت را یافتم

هاله ای از وهم ها در پیش چشمم ساختم

گفتمش کای مرمر نیکو سرشت

مـرمرا مرمر نمائی شد سرشت

آنــــکه ما را از درون پیــــــوند داد

بر من آن باشد که گویم زنده باد

کَی درخشد نورت از مشرق زمین

عاشقانت را بگویم اوست ایـــن؟

همچو شمعی در فراقت سوختیم

آتـــشی انـدر درون افروختـــــــیم

چشم ها چون چشم یعقوبان شده

همــچو یوسف مهتر خوبان شده

ای که عشقت روشن افسرده دل

روشـــنی ده هـــاشمان مرده دل

گر گــــزاری نـیکی مـن را زمـــین

فصـل ما را با دو چشمانت بـــبین

هاشم مالکی

17/5/72

تقدیس اشک

اشک را تقدیس وقـــتی شایدت

کز بــــــرای رب الاربابت آیـــــدت

یا ز ســــوگ یاری از یــــاران حق

چشم خیس و اشک جاری بایدت

29/7/91 هاشم مالکی